Książki

Po oćcu swojem przejął koronę i imię, jak jego ociec po oćcu swojem, on zaś po swojem. Kiedy objął tron w wieku wiosen dwudziestu, zaczął Filius dawać przykład nie tylko siłami swemi cielesnemi, ale takoż umysłem światłem. Genjuszem oraz walecznością swoję dorównywał jego pradziadowi, Zdobywcą przez historyję zwanem, zaś oddanie, szlachetność i swę namiętność, jakę łowy są i polowania, spuścizną są po Filiusie XII Obrońcy. Któż chwałę i wzniosłość czyna młodego króla mógłby w ludzkich, naszych słowach oddać? Czyźli nie on to najprzód ze szponów wiedźmich wydarł połudnjowy ląd, który ochrzcił na znak wejścia jego w granice Królestwa Soleryji, Apollina Wyspą? Czyźli nie on to przybył z odsieczą na Lugha Wyspy brzegi i bestyje przegnał hen za oceana? Czyźli nie on to ostrze w gardzieli maszkary utopił najplugawej, co ją lud w pamięci nosi jako Bydlę z Amaterasu? Czyźli nie on to Wiedźmę […]?

 

(„Kronika, czyli dwóch dekad rządów trzynastego króla opisanie”, fragment)

 

Jako ongi między starem królem, a tamtoczesnem wielkiem łowczem nadwornem, także i kwitła konfidencyja braterska między królewiczem, wciąż dziecięciem będącem, a młodem łowczycem w tym i samem wieku, do czego sposobności były, gdy obaj w polowaniach u oćców swych boku udziały brali, w czem i lubowali się z zapałem.

 

(„Kronika, czyli dwóch dekad rządów trzynastego króla opisanie”, fragment)

 

listy

[…] w dobrym zdrowiu […] przez wzgląd nasz […] zobowiązana […]

(Podarty list z kleksem z atramentu, fragment, reszta nieczytelna)

 

Wybaczam.

(Kartka wetknięta między okładkę a stronę tytułową książki przygodowej)

 

Najdroższa Viduno, kochana Remmo,
żywię nadzieję, że list ten znajdzie Was w dobrym zdrowiu, by mniejszym był dla Was zmartwieniem. Prowadziłem interesy najlepiej jak umiałem, jednak ostatnie wpisy w księdze ewidencyjnej – jakże mógłbym zataić to przed Wami, moje najbardziej oddane rachmistrzynie? – ukazały moje rażące niedostatki. […]

(List Catora Ebrisa do żony i córki, fragment)

 

Notatki

Sześć klepsydr po przybyciu chorej.
Torsje ustały. Rubus idaeus sprawdza się zamiast Tagetes erecta. Substancja podana chorej nieznana. Chora gorączkuje, majaczy. Powiększone źrenice. Oddech płytki i nieregularny. Przyspieszona praca serca. Chora pod stałą obserwacją.
Uzupełnić uszczuplone zapasy: Salix alba. Viola tricolor. Taraxacum officinale.
Rubus idaeus. Viscum album.

(Notatka Majowy Zmierzch I)

 

Osiemnaście klepsydr po północy.
Gorączka ustępuje. Praca serca w normie. Wzmożone pragnienie. Substancja podana chorej nieznana. Przypuszczalnie Nerium oleander. Nie odnotowano więcej krwawień z nosa. Chora pod stałą obserwacją.
Uzupełnić uszczuplone zapasy: Viola tricolor. Hyoscyamus niger. Taraxacum officinale. Rubus idaeus. Angelicae archangelicae.

(Notatka Majowy Zmierzch II)

 

Kto bogactwo w jednej trzyma skrzyni, ten wszystko straci, gdy i ona przepadnie. A kto majątek ma w wielu skrzyniach, temu strata jednej skrzyni nie taką szkodą.

(Tajny spis sekretów autorstwa Kai. Pięć asów za dostęp. Nie czytać bez uiszczenia opłaty!, fragment)

 

Przeciw: Tala, Yurika?, Nachu-uria (reductio ad absurdum)
Za: Revna, Dianna, Artemia, Erin?
Bez stanowiska: Majowy Zmierzch

(Tajny spis sekretów autorstwa Kai. Pięć asów za dostęp. Nie czytać bez uiszczenia opłaty!, fragment)

liryka

Dłonie jej pewne, oczy skupione.
Co widzi, co czuje, ach cóż?
Mierzyła celnie, chociaż nie we mnie,
a padłem zabity: tak już!
Na strzałę złowiła, ta cud-dziewczyna,
me serce, lecz nie żal mi, nie!
Takiej dziewczynie sam serce bym oddał,
czy by kto mnie prosił, czy nie!
Łowów Królowa, Serca Królowa,
ją słońce wydało na świat!
Pani nadobna, bogini podobna […].

(„Cud-dziewczyna”, pieśń na cześć Słonecznej Panny, fragment)

 

Świergoteczek śpiewa, kwitną pąsem nieba.
Mgły wstają znad bagien, szepczą cicho drzewa.
Mgły wstają znad bagien, szepczą cicho drzewa
Coś rozświetla knieje, czy to brzask jaśnieje?
Nad taflą jeziorną, rusałka widnieje.
Nad taflą jeziorną, rusałka widnieje.
Na główce ma wianek, z włoci, macierzanek.
Piękna jak marzenie, świeża jak poranek.
Piękna jak marzenie, świeża jak poranek.
Kimże jest ta panna? Ta krasna dziewanna?
Toni to królewna, gwiazdeczka zaranna.
Toni to królewna, gwiazdeczka zaranna.

(„Świergoteczek śpiewa”, pieśń sorienpalska)

 

Niech zazulki wieść tę niosą,
wieść, że stał się cud!
Bo z północy bije światło,
co ustrzeże bagien lud!

(„Światło z północy”, pieśń sorienpalska)

 

Hołd twemu imieniu, o święta Saule. Panno Słoneczna. Jagody zamiast łez roniąca. Pani nieba. Rozprosz mrok przed nami. Niech ta śmierć podoba się tobie. Chwała tobie, jednej z Wielkich.
Hołd twemu imieniu, o święty Apollinie. Pogromco smoka. Jaśniejący. Harmonio wszechświata. Przyjmij słowa pieśni. Zachowaj świat w świętym blasku. Chwała tobie, jednemu z Wielkich.
Hołd twemu imieniu, o święta Amaterasu. Świecąca na niebie. Miłosierna. Dająca pokarm. Weź jej twarz w swe złote dłonie. Poprowadź ją ku słońcu. Chwała tobie, jednej z Wielkich.
Hołd twemu imieniu, o święta Sawitri. Powstała z nieskończoności. Niebolica. Lojalności, co życie przywróciłaś. Ujrzyj naszą wiarę. Przedłuż ród królewski. Chwała tobie, jednej z Wielkich.
Hołd twemu imieniu, o święty Ra. Boże najwyższy. Władco Wielkich. Ojcze królów. Stwórco świata. Wielokształtny. Walczący z bestią ciemności. Coś dziewczę zesłał […].

(Modlitwa ceremonialna, fragment)

teksty magiczne, zaklęcia i przepowiednie

Żar nękany wichrem i zamiecią.
Dobre słowo wśród pomroku.
Azyl dla tych, co wędrują w Bezczasie.
Lecz kto miecz ma w dłoni, a w sercu ogień dzierży,
przez próg ten nie przestąpi.

(Sentencja na Wieży)

 

Wczoraj jeszcze nie ma. Dzisiaj zmierzcha. Może jutro już świta.

(Źródło nieznane)

 

Niech głębia śpiewa

(błogosławieństwo, pozdrowienie Wersów)

teksty w przestrzeni

Filius Solis XII Obrońca

(Podpis na pomniku na Schodach Rańskich)

 

Filius Solis VII Sprawiedliwy

(Podpis na pomniku w podziemiach Pałacu Soleriańskiego)

 

ŻYJĘ

(Napis na słupie w jednej z iluzji)

 

Revna Rodmarsdottir tu była szelmy kurna mać na pohybel południowcom

(Napis wydrapany sztyletem na murze Wieży)