Julia

 

Będąc jeszcze małą dziewczynką, obudziłam się z poczuciem, że muszę spisać na papierze to, co właśnie mi się przyśniło. Od tego prowadziła już prosta droga do sklejania fabuł i snucia fantazji o mitycznych istotach, magii i obcych krainach. Od dawna nie jestem tamtą młodą marzycielką, budzącą dziś u mnie uśmiech politowania, ale dzięki niej oddycham obecnie pisaniem bardziej niż powietrzem, tworząc światy, o jakich się tamtej dziewczynce nie śniło. Za to jestem jej wdzięczna.
Gdy akurat nie piszę, streszczam pod gmachem wydziału lektury obowiązkowe innym studentom warszawskiej polonistyki, wywijam szpadą na szermierce i śnię o życiu nimfy na łące.

 

---

 

Katarzyna

 

Moja pasja pisania sięga wiele lat wstecz, jeszcze do szkoły podstawowej, kiedy w ramach prac domowych pisałam krótkie opowiadania. Ale to był dopiero początek. Dziesiątki zapisanych dziecinnym pismem zeszytów popchnęły mnie, by pisać więcej i więcej, już nie tylko pod okiem nauczycieli.
Teraz studiuję mechatronikę, a w nielicznych wolnych chwilach zajmuję się muzyką, grami RPG i oczywiście pisaniem.